Olejek cynamonowy. Pozyskuje się go z kory cynamonowca cejlońskiego, drzewa występującego głównie na Sri Lance, Seszelach oraz Madagaskarze. Cynamon jest jedną z najstarszych przypraw korzennych, znaną już w starożytnym Egipcie, gdzie stosowano ją do aromatyzowania napojów, a także do balsamowania zwłok. Olejek powstaje w procesie destylacji kory cynamonowca parą wodną. Zawiera aldehyd cynamonowy, eugenol, a także kariofilen, kwas cynamonowy i linalol. Posiada szerokie zastosowanie zarówno w lecznictwie jak i kosmetyce. Olejek cynamonowy wykazuje silne działanie przeciwbakteryjne, co jest niezmiernie ważne przy pielęgnacji cery tłustej. Likwiduje ropne wypryski, rozjaśnia przebarwienia, zapobiega plamom trądzikowym. Ponadto ma właściwości ujędrniające i ściągające, dlatego też stosowany jest w preparatach wyszczuplających i antycellulitowych. Wspiera proces oczyszczania organizmu, przyśpiesza eliminację toksyn ze skóry. Zwalcza wolne rodniki, opóźniając proces starzenia. Olejek cynamonowy charakteryzuje się silnymi właściwościami rozgrzewającymi i pobudzającymi krążenie, dlatego jest ważnym składnikiem tzw. kosmetyków rozgrzewających (do kąpieli, pielęgnacji ciała czy stóp), idealnych na okres jesienno-zimowy. Jest także wykorzystywany w perfumiarstwie i aromaterapii. Posiada przyjemny, intensywny, korzenny, zapach. Daje poczucie ciepła, odprężenia, łagodzi stres.

Olejek bergamotowy. Otrzymywany jest z owoców drzewa bergamotowego, które uprawiane jest niemal wyłącznie we Włoszech, w Kalabrii. Uzyskiwany jest z zewnętrznej części skórki metodą wytłaczania (prasowania) i destylacji z parą wodną. Ma orzeźwiający, świeży, cytrusowy zapach. Jest bardzo popularny i szeroko wykorzystywany, m.in. w aromaterapii, do produkcji perfum, farmaceutyków, środków dezynfekujących oraz kosmetyków (mydeł, kremów, etc.). Głównymi składnikami olejku są: limonen, octan, bisabolen, linalol, nerol, geraniol. Dzięki antyseptycznemu i antywirusowemu działaniu oraz wspaniałemu zapachowi, olejek bergamotowy znalazł zastosowanie w kuracjach przeciwtrądzikowych, preparatach do pielęgnacji cery tłustej oraz w leczeniu infekcji skórnych, opryszczek, egzemy, liszajów. Sprawdza się także w terapii przeciwłupieżowej. Jest chętnie używany jako naturalny dezodorant, ponieważ skutecznie neutralizuje bakterie powodujące brzydki zapach potu. Stosowany aromaterapeutycznie łagodzi wahania nastroju, depresję, stany lękowe. Dodaje siły i energii do działania. Jak wszystkie olejki cytrusowe, ma działanie fotouczulające i nie należy go stosować podczas opalania lub wystawiana skóry na promienie słoneczne.

Olej ze skórki słodkiej pomarańczy. Pomarańcza słodka to niewielkie drzewo osiągające wysokość do 9 metrów. Pochodzi z Azji Południowo-Wschodniej i prawdopodobnie wyhodowano ją ze skrzyżowania pomelo i mandarynki jeszcze w czasach starożytnych. Angielska nazwa owocu, „orange”, to słowo wywodzące się z sanskrytu. Współcześnie największymi producentami pomarańczy są Brazylia, Stany Zjednoczone oraz Meksyk. Pomarańcze słodkie są dziś uprawiane przede wszystkim ze względu na sok, ale to nie wszystko: z kwiatów sporządza się esencję, a ze skórki - olejek pomarańczowy, który jest składnikiem wielu perfum i kosmetyków. W aromaterapii stosowany jest jako naturalny środek przeciwdepresyjny, przynoszący ukojenie oraz wywołujący uczucie szczęścia i wrażenie ciepła. Medycyna chińska od dawna zaleca olejek oraz surową skórkę pomarańczy jako środek łagodzący kaszel i przeziębienia, a także jako lek na anoreksję. Skórka pomarańczowa pobudza pracę układu limfatycznego i działa moczopędnie, regulując tym samym gospodarkę wodną organizmu i wspomagając walkę z otyłością. Ponadto usuwa toksyny i ze względu na dużą zawartość pektyn jest również zalecana w przypadku problemów trawiennych, takich jak zaparcia czy wzdęcia, a także jako środek o ogólnym działaniu tonizującym. Olejek ze skórki pomarańczy słodkiej zawiera bardzo dużo witaminy C, A i B, enzymy roślinne, flawonoidy, a także wiele substancji odżywczych pochodzenia roślinnego. Jest więc cennym składnikiem produktów kosmetycznych dla różnych rodzajów skóry: produktów do oczyszczania cery tłustej i trądzikowej, ponieważ delikatnie oczyszcza skórę, zwęża pory i działa odkażająco, zapobiegając powstawaniu zaskórników, a dodatkowo enzymy zawarte w olejku ze skórki pomarańczy złuszczają martwe komórki naskórka, wyraźnie odświeżając skórę. Olejek ze skórki pomarańczy dodaje się również do kosmetyków przeznaczonych dla skóry dojrzałej, ponieważ opóźnia on występowanie objawów starzenia i stymuluje syntezę kolagenu. Z kolei dzięki pobudzającemu działaniu na układ limfatyczny, olejek ze skórki pomarańczy przyspiesza usuwanie ze skóry toksyn i nadmiaru wody, jest więc ważnym składnikiem produktów przeciw cellulitowi.

Olejek grejpfrutowy. Pozyskuje się go na drodze tłocznie skórek owoców grejpfruta Citrus paradisi. Dzięki naturalnej metodzie wytwarzania zachowuje zarówno cenne substancje aktywne jak i wyjątkowe właściwości lecznicze oraz pielęgnacyjne. Olejek grejpfrutowy stanowi cenne źródło odmładzających antyoksydantów (w tym witaminy C), witamin (PP, A, B), bioflawonoidów i minerałów (wapnia, potasu). Posiada świeży, cytrusowy, niezwykle orzeźwiający i pobudzający zapach. Szczególnie polecany jest do pielęgnacji cer tłustych, trądzikowych, które wymagają oczyszczenia. Preparaty bogate w olejek grejpfrutowy zwężają pory i zmniejszają wydzielanie sebum, wygładzają skórę, łagodzą stany zapalne, likwidują przebarwienia. Wyrównują koloryt skóry, nadając jej blasku. Olejek grejpfrutowy spowalnia procesy starzenia skóry i zwalcza wolne rodniki, wspomaga wzrost i regenerację naskórka. Wykazuje silne działanie antycellulitowe, pobudzające krążenie i stymulujące komórki do spalania tłuszczu, dlatego jest popularnym składnikiem wszelkich preparatów zwalczających „pomarańczową skórkę”, modelujących i wyszczuplających. Zapobiega też rozstępom w czasie ciąży i świetnie ujędrnia skórę. Orzeźwiający zapach olejku grejpfrutowego dodaje energii i łagodzi objawy stresu. Dlatego z powodzeniem znalazł zastosowanie w aromaterapii: zmniejsza napięcie nerwowe, poprawia nastrój i samopoczucie, likwiduje stany lękowe, czy bóle migrenowe. Wykazuje właściwości fototoksyczne – zwiększa wrażliwość skóry, co może prowadzić do podrażnień, a nawet oparzenia. Chętnie wykorzystywany jest również w przemyśle perfumeryjnym.

Olejek mandarynkowy. Tangerynka, nazywana również mandarynką, to niewielkie drzewo cytrusowe o ciemnozielonych liściach oraz ostrych i twardych cierniach osiągających długość 5cm. Ma wonne, białe kwiaty oraz intensywnie pomarańczowe owoce, często o czerwonawym odcieniu. Skórka owoców jest lekko chropowata i zawiera liczne gruczoły wypełnione olejkiem. Można ją z łatwością usunąć ręką, a miąższ bez trudu podzielić na segmenty. Występuje kilka odmian mandarynek – najlepiej znane z nich to tangerynka, klementynka i satsuma. Mandarynka rośnie na żyznych i wilgotnych, dobrze przepuszczalnych glebach. Lepiej niż inne drzewa cytrusowe znosi okresową suszę i niskie temperatury, jednak owoce łatwo ulegają zniszczeniu pod wpływem mrozu. Mandarynki pochodzą z południowo-wschodniej Azji i Filipin. Obecnie uprawia się je także w innych częściach świata, w regionach o klimacie zwrotnikowym i podzwrotnikowym – w takich krajach jak Japonia, Chiny, Indie, USA, Algieria czy Włochy. Zgodnie z chińską tradycją mandarynki, będące symbolem obfitości i pomyślności, wręcza się w Chinach jako prezenty w dzień Nowego Roku. Chińczycy wierzą również, że owoc ten wzmacnia układ trawienny. Skórkę mandarynek stosuje się w leczeniu niestrawności, kaszlu, różnych infekcji oraz niskiego ciśnienia. Ze skórek mandarynki tłoczy się na zimno mandarynkowy olejek eteryczny, natomiast z liści i młodych gałązek otrzymuje się w procesie destylacji parowej olejek eteryczny o nazwie Petigrain. Obydwa olejki eteryczne pozyskiwane z mandarynek są stosowane do celów kulinarnych, leczniczych i kosmetycznych. Powszechnie uważa się, że olejki najwyższej jakości pochodzą z roślin uprawianych w Algierii oraz na Sycylii. Olejek z liści mandarynki zawiera znaczne ilości witaminy C, flawonoidów, kwasów owocowych i olejków eterycznych. Jest bogatym źródłem przeciwutleniaczy i związków o właściwościach złuszczających. Olejek ten wpływa regulująco na pracę gruczołów łojowych, co sprawia, że sprawdza się doskonale jako składnik nawilżający w produktach przeznaczonych dla suchej skóry, a także jako składnik tonizujący w produktach dla skóry tłustej. Olejek z liści mandarynki ma silne właściwości przeciwbakteryjne. Ze względu na działanie hamujące rozwój bakterii, olejek ten używa się jako skuteczną substancję czynną w dezodorantach. Stwierdzono również, że olejek z liści mandarynki zapobiega tworzeniu się rozstępów oraz zmniejsza widoczność już istniejących zmian, w związku z czym jest często stosowanym składnikiem kosmetyków przeznaczonych do usuwania tego defektu skóry. Olejek z liści mandarynki można ponadto dodawać do kosmetyków do opalania, ponieważ zawiera bergapten, związek chemiczny, który ma wpływ na wydzielanie pigmentu. W tym zastosowaniu olejek z mandarynki może jednak powodować nadwrażliwość skóry na słońce. Olejek z liści mandarynki, o świeżym, lekko słodkim i kwiatowym zapachu, jest także ważnym składnikiem wielu perfum.

Olejek goździkowy Eugenia. Uzyskiwany jest poprzez destylację parą wodną nierozwiniętych pąków kwiatowych goździkowca korzennego. Goździkowiec (Eugenia caryophyllus) to wiecznie zielone drzewo, które rośnie na Sumatrze, Madagaskarze, Zanzibarze, Mauritiusie i na Seszelach. Najlepsze goździki pochodzą z Tanzanii. Olejek goździkowy charakteryzuje się ciemnożółtą lub brązową barwą oraz korzennym, ciepłym zapachem. Należy do najważniejszych olejków, wykorzystywany jest do aromatyzowania artykułów spożywczych, wyrobu perfum i kosmetyków oraz preparatów farmaceutycznych o działaniu antyseptycznym. Głównym składnikiem olejku goździkowego jest eugenol (ok. 95%), który ma działanie przeciwbólowe i antyseptyczne. Inne substancje czynne zawarte w goździkach to: magnez, wapń, kwas solny, fosfor, sód, potas, a także kwasy omega-3 i witaminy A, C i K. Olejek goździkowy stosowany aromaterapeutycznie wykazuje działanie pobudzające i wzmacniające nerwy. Stymuluje i rozjaśnia umysł, poprawia nastrój. Zaliczany jest do afrodyzjaków. Wykorzystywany jest również w pastach do zębów, kremach, maściach rozgrzewających, preparatach antycellulitowych, jest ważnym składnikiem wyrobów perfumeryjnych. Działa silnie rozgrzewająco i przeciwbólowo, zwiększa ukrwienie skóry i poprawia przenikanie substancji drenujących i spalających tkankę tłuszczową. Ponadto działa gojąco i kojąco na stany zapalne skóry, dlatego polecany jest przy skórze tłustej, problematycznej (trądzikowej, z łuszczycą). Jest silnym alergenem, nierozcieńczony może podrażniać skórę. Po zastosowaniu olejku nie należy wystawiać skóry na bezpośrednie działanie słońca.

Olejek cedrowy. Otrzymywany jest z drzewa cedru górskiego z rodziny cyprysowatych Juniperus virginiana (Jałowiec wirgiński) przez destylację parą wodną. To niezwykle długo żyjące drzewo, naturalnie występujące w Ameryce Północnej, nazywane jest często czerwonym cedrem z uwagi na kolor drewna. Olejek cedrowy posiada balsamiczny, żywiczny, słodki zapach, charakterystyczny zwłaszcza dla kosmetyków męskich (wód toaletowych, kremów po goleniu). Stosuje się go także w preparatach do pielęgnacji twarzy, ciała oraz włosów. Ze względu na łagodne właściwości ściągające, antyseptyczne i antyłojotokowe używany jest w kosmetykach do cery tłustej i trądzikowej. Zawiera niezwykle cenne przeciwutleniacze, które chronią skórę przed szkodliwym oddziaływaniem środowiska zewnętrznego, a tym samym spowalniają proces jej starzenia. Posiada działanie odżywcze i nawilżające. Zmniejsza łupież i wydzielanie łoju oraz hamuje wypadanie włosów.

Olejek lawendowy jest olejkiem eterycznym uzyskiwanym ze świeżych roślin rodzaju Lavandula (Lawenda). Jest jednym z najcenniejszych olejków eterycznych w aromaterapii. Ma wszechstronne zastosowanie terapeutyczne: łagodzi napięcia nerwowe, bezsenność, bóle reumatyczne, nadciśnienie, otyłość, stany zapalne skóry, grzybice, wypadanie włosów. Główne składniki olejku – linalol i octan linalolu – po miejscowej aplikacji są szybko wchłaniane przez skórę. Powodują sedację ośrodkowego układu nerwowego, dlatego lawenda jest składnikiem wielu preparatów ułatwiających zasypianie. Olejek lawendowy przyspiesza gojenie ran i zapobiega powstawaniu blizn. W aromaterapii stosowany jest najczęściej 1% olejek lawendowy. W takim stężeniu łagodzi on lęki, niepokoje, poprawia nastrój, polepsza odczucia związane z ogólnym stanem zdrowia. Obserwuje się również związek pomiędzy zapachem lawendy i pozytywnymi emocjami. Przejawem tego jest podwyższenie tonu głosu po inhalacji olejkiem lawendowym zarówno u kobiet, jak i u mężczyzn. Wyższy ton głosu towarzyszy odczuwaniu radości i szczęścia. W obserwacji fal mózgowych (EEG) po inhalacji olejkiem obserwuje się charakterystyczny zapis, świadczący o fizycznej relaksacji i poczuciu komfortu. Aromaterapia z wykorzystaniem olejku lawendowego okazała się skuteczna również w leczeniu chronicznego bólu związanego z reumatoidalnym zapaleniem stawów. Olejek lawendowy stosowany zewnętrznie, czysty lub w postaci mazideł i balsamów, ze względu na swoje działanie rozgrzewające łagodzi bóle reumatyczne. Odkryto, że tak jak linalol, olejek ten wykazuje miejscowe działanie znieczulające i obniża wrażliwość nerwów czuciowych. W dermatologii i kosmetologii wykorzystuje się antybiotyczne i lecznicze działanie olejku lawendowego. Zawarte w olejku terpeny odwracalnie zmieniają strukturę warstwy rogowej naskórka, co wpływa na zwiększenie jej przepuszczalności, a w konsekwencji poprawia przenikanie przez nią substancji czynnych zawartych w kosmetyku. Surowiec ten stosowany jest również w leczeniu stanów zapalnych skóry, owrzodzeń, ran i oparzeń. W przypadku oparzeń słonecznych ulgę przynosi chłodna kąpiel z dodatkiem olejku lawendowego. Olejek ten stosuje się również w leczeniu egzemy, trądziku, rozstępów skórnych, opryszczki wirusowej. Pomocny jest również w przypadku łupieżu suchego, wypadania włosów, łysienia, starzenia się skóry, nadmiernej potliwości, potówek, infekcji grzybiczych oraz łuszczycy.

Olejek z mięty pieprzowej. Pozyskiwany jest z liści mięty pieprzowej metodą ekstrakcji parą wodną. Mięta pieprzowa, nazywana inaczej miętą lekarską, powstała z połączenia mięty wodnej i mięty zielonej w XVIII wieku w Anglii. Od tamtego czasu jest powszechnie dostępna i uprawiana ze względu na swoje właściwości lecznicze, smak i aromat. Nazwa mięta pochodzi z mitologii greckiej od imienia nimfy Menthe (Mintho), kochanki Hadesa, który pragnąc uchronić ją przed zazdrością i prześladowaniami żony (Persefony) zamienił nimfę w roślinę - miętę. Olejek miętowy charakteryzuje się bardzo mocnym, świeżym, orzeźwiającym zapachem, a to za sprawą mentolu i mentonu – głównych substancji czynnych. Oprócz nich, mięta pieprzowa jest bogata m.in. we flawonoidy (luteolin, rutynę, hesperidin), witaminy A i C, składniki mineralne (żelazo, wapń, potas, magnez). Jest jednym z najczęściej stosowanych olejków eterycznych, popularnym składnikiem past do zębów, płynów do płukania ust, preparatów antycellulitowych, maści i żeli chłodzących, kremów, maseczek, toników, peelingów, szamponów, a także dezodorantów, perfum, czy też kosmetyków do pielęgnacji stóp. Tak szerokie zastosowanie wynika z wyjątkowych właściwości odświeżających, przeciwzapalnych i pobudzających mięty. Ma ona dobroczynny wpływ na cerę tłustą i problematyczną: odświeża skórę i reguluje intensywność wydzielania sebum, zapobiegając zatykaniu się porów i rozwojowi trądziku. Chłodzi i odpręża zmęczoną skórę, rozjaśnia przebarwienia, stymuluje krążenie krwi, likwidując obrzęki. Posiada właściwości antyoksydacyjne. Sprawia, że cera staje się gładka i lśniąca. W zabiegach aromaterapeutycznych uwalnia stres, zmęczenie, zwalcza depresję i łagodzi nerwy. Doskonale relaksuje, działa antyseptycznie na skórę.

Olejek z róży damasceńskiej. Róża damasceńska to dekoracyjna roślina o łodygach gęsto pokrytych zakrzywionymi kolcami, szarozielonych liściach i pastelowo-różowych kwiatach. Kwiaty te słyną z niezwykłego zapachu o głębokiej i słodkiej, kwiatowej nucie podstawowej, oraz korzennej nucie średniej. Róża damasceńska pochodzi z Bliskiego Wschodu, gdzie już w czasach starożytnych uważano ją za symbol miłości i piękna. Współcześnie uprawia się ją na skalę przemysłową, wykorzystując płatki, z których w drodze destylacji parowej otrzymuje się różany olejek eteryczny. Za najcenniejszy uważa się olejek uzyskiwany z plantacji położonych w Bułgarii. Płatki róży damasceńskiej oraz otrzymywana z nich woda różana od stuleci służą jako pachnidło, a w kuchni bliskowschodniej i indyjskiej są też używane do aromatyzowania potraw. W aromaterapii olejek eteryczny z róży damasceńskiej wykorzystuje się jako środek przywracający organizmowi równowagę, spokój i dobre samopoczucie. Olejek ten jest jednym z najważniejszych składników używanych w przemyśle perfumeryjnym. Z kolei jego właściwości odświeżające, nawilżające i regenerujące sprawiają, że jest cennym składnikiem produktów kosmetycznych. Olejek z róży damasceńskiej zmiękcza skórę i poprawia jej napięcie, nadając jej młody i piękny wygląd. Olejek ten zalicza się do najbezpieczniejszych olejków eterycznych i jest często dodawany do środków higieny osobistej oraz produktów do pielęgnacji ciała i włosów, którym nadaje piękny, różany zapach.

Olejek rozmarynowy. Cechuje go świeży, ziołowy zapach. Pozyskiwany jest metodą ekstrakcji parą wodną listków rozmarynu lekarskiego. To aromatyczny i wiecznie zielony krzew o wysokości do 2 m, należący do rodziny jasnotowatych. Pochodzi z obszarów Morza Śródziemnego, obecnie uprawiany jest na całym świecie. Lecznicze właściwości rozmarynu znane były już w starożytnym Rzymie i Egipcie. Do dziś zioło to wykorzystywane jest szeroko w przemyśle spożywczym, farmaceutycznym, kosmetycznym oraz perfumeryjnym. Zawiera cineol, borneol i jego estry, kamforę, pinen, werbenon, terpineol i kamfen. Olejek rozmarynowy jest silnym antyutleniaczem - eliminuje szkodliwe działanie wolnych rodników, zapobiega starzeniu się skóry, likwiduje zmarszczki, kurze łapki, przebarwienia. Działa na skórę nawilżająco, wygładzająco, ujędrniająco, przyspiesza procesy regeneracyjne skóry i przyczynia się do zwalczania cellulitu. Olejek rozmarynowy posiada właściwości antybakteryjne, przeciwzapalne i oczyszczające, dlatego znaleźć go można w preparatach do cery tłustej i trądzikowej. Ma dobroczynny wpływ na wygląd i kondycję włosów: wzmacnia osłabione i rozdwojone końcówki, zapobiega przesuszaniu, eliminuje łupież, a także czyni włosy jedwabiście gładkimi i połyskującymi. Zalecany jest w aromaterapii, zwłaszcza w przypadku dolegliwościach bólowych mięśni i stawów oraz podczas infekcji górnych dróg oddechowych. Ma właściwości pobudzające, energetyzujące, odświeżające. Może także łagodzić objawy alergii.

Olejek z drzewa sandałowego. Wytwarza się go w procesie destylacji parą wodną kawałków drewna Sandałowca Białego (łac. Santalum Album – święty olej), rosnącego w Australii i południowo-wschodniej Azji. Najlepsze do destylacji są stare drzewa, minimum 30 - 40 letnie, ponieważ zawierają więcej olejku o bogatszym aromacie. Olejek sandałowy ma niezwykle zmysłowy, korzenny zapach i jest jednym z najczęściej wykorzystywanych składników do produkcji perfum - zarówno damskich jak i męskich. Z wyjątkowych właściwości sandałowca ludzkość korzysta już od kilku tysięcy lat, m.in. w starożytnym Egipcie do balsamowania zwłok. W Indiach roślina uważana jest za świętą, wykorzystywana w rytuałach hinduistycznych i buddyjskich. Ma też zastosowanie w tradycyjnej medycynie hinduskiej z uwagi na bogactwo zastosowań. W śród nich warto wymienić m.in. działanie antyseptyczne, przeciwzapalne, ściągające, przeciwskurczowe, wykrztuśne, moczopędne, zmiękczające, wspomagające pamięć, obniżające ciśnienie krwi, oczyszczające oraz uspokajające. W kosmetykach olejek z drzewa sandałowego wykazuje działanie łagodzące i kojące wszelkie stany zapalne i podrażnienia skóry. Z uwagi na właściwości przeciwzapalne i antyseptyczne polecany jest w przypadku cery tłustej i trądzikowej: ogranicza wydzielanie sebum, ściąga rozszerzone pory, rozjaśnia przebarwienia i tonizuje skórę. Olejek zapobiega nadmiernej utracie wody, zmiękcza i odświeża skórę. Przynosi ulgę cerze suchej, odwodnionej, dojrzałej. Wspomaga leczenie egzemy i łuszczycy, likwiduje łupież. Olejek sandałowy zajmuje ważne miejsce w aromaterapii: ma działanie odprężające, pomaga w stanach bezsenności, depresji i niepokoju, redukuje stres, poprawia nastrój. Uznawany jest za cenny afrodyzjak.